-
1 przytrafiać się
impf ⇒ przytrafić się* * *-fia, -fić; perf; vr* * *ipf.przytrafić się pf. befall ( komuś sb); happen ( komuś to sb); co ci się przytrafiło? what happened to you?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przytrafiać się
-
2 przytrafiać się
przytrafiać się (3. Pers -a) < przytrafić się> (-i): przytrafiać się k-u jemandem passieren; jemandem zustoßen -
3 przytrafiać się
przytrafiać się [pʃɨtrafjaʨ̑ ɕɛ], przytrafić się [pʃɨtrafiʨ̑ ɕɛ]\przytrafiać się komuś nieszczęście: jdm passieren, jdm zustoßen -
4 przytrafiać się
-
5 przytrafiać\ się
несов. случаться, происходить+przydarzać się, wydarzać się
-
6 przytrafiać się
траплятися -
7 przytrafić się
przytrafiać się (3. Pers -a) < przytrafić się> (-i): przytrafiać się k-u jemandem passieren; jemandem zustoßen -
8 nastręczać\ się
nastręcz|ać sięнесов. 1. представляться, подвёртываться;\nastręczać\ sięa się okazja предоставляется возможность;
2. навязываться+1. nadarzać się, nawijać się, przytrafiać się 2. narzucać się
-
9 nastręczać się
несов.1) представля́ться, подвёртыватьсяnastręcza się okazja — предоставля́ется возмо́жность
2) навя́зыватьсяSyn: -
10 przypadać
глаг.• валиться• впасть• завалиться• опадать• падать• пасть• припадать• рухнуть• слететь• спадать• упасть* * *несов. 1. do kogo-czego припадать, прижиматься, приникать к кому-чему;2. do kogo-czego бросаться, кидаться к кому-чему; 3. происходить, случаться; приходиться; 4. па kogo-co приходиться на кого-что; выпадать, доставаться кому-чему (на чью долю); ср. przypaść+2. dopadać 3. przytrafiać się, wypadać 4. wypadać
* * *несов.1) do kogo-czego припада́ть, прижима́ться, приника́ть к кому-чему2) do kogo-czego броса́ться, кида́ться к кому-чему3) происходи́ть, случа́ться; приходи́ться4) na kogo-co приходи́ться на кого-что; выпада́ть, достава́ться кому-чему ( на чью долю); ср. przypaśćSyn: -
11 begegnen
begegnen * [bə'ge:gnən]1) ( treffen)einer S. ( dat) \begegnen spotkać się z czymś2) (geh: behandeln)jdm freundlich/unfreundlich \begegnen traktować [ perf -po] kogoś uprzejmie/nieuprzejmie3) (geh: entgegentreten)jdm begegnet etw coś spotyka kogośII. vr -
12 wypadać
wypadł Pani długopis — your pen has slipped, you dropped your pen
dobrze/źle wypaść — (o egzaminie, próbie, operacji) to go well/badly; (o człowieku, kandydacie) to do well/badly
wypadło mi z ręki — it fell lub dropped out of my hand
(spóźnił się, bo) coś mu wypadło — pot (he was late because) something came up lub cropped up
wypadać (nie)korzystnie w porównaniu z wypadać — +instr to compare (un)favourably (BRIT) lub (un)favorably (US) with
wypada na nich poczekać — we should wait for them, the proper thing to do is wait for them
wypada mi tylko cię ostrzec, że... — it seems only right to warn you that...
wypada, żebyś sam to zrobił — you should do it yourself
* * *ipf.1. (= wylatywać) fall out; przez okno l. z okna wypadła cegła a brick fell out (of) the window; samochód wypadł z trasy the car went off track.2. (= być wyeliminowanym, znikać) drop out; autobus wypadł z rozkładu the bus didn't run; wypaść z roli act l. drop out of character.3. (= wybiegać) burst out.4. (= być w określonym czasie, miejscu) fall, be; wyjazd wypada w niedzielę the departure falls on a Sunday.5. (= przytrafiać się) come up, crop up; coś mi/mu itp. wypadło something has come up.6. (= powieść się) go; egzamin wypadł raczej źle the exam went rather poorly.7. (= przypadać) na każdego wypada po dwa jabłka everyone gets two apples.8. tylko ipf. 3 os. sing. coś komuś wypada (= przystoi, należy się) it's right for sb to do sth; coś komuś nie wypada it's not right for sb to do sth, sth doesn't become sb; cóż, wypada zgodzić się z panią well, I can only agree with you; to nie wypada that's not done; wypada, żeby... it's only right that...The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypadać
-
13 unterlaufen
-
14 widerfahren
widerfahren *
См. также в других словарях:
przytrafiać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, przytrafiać sięa się, przytrafiać sięają się {{/stl 8}}– przytrafić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przytrafiać sięfi się {{/stl 8}}{{stl 7}} zdarzać się, przydarzyć się; zachodzić, trafiać się : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stawać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, staję się, staje się, stawać sięwaj się {{/stl 8}}– stać się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, stanę się, stanie się, stań się, stał się, stała się, stali się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przytrafić się — dk VIa, przytrafić sięfi się, przytrafić sięfił się przytrafiać się ndk I, przytrafić sięfia się, przytrafić sięają się, przytrafić sięał się «zdarzyć się, przydarzyć się, trafić się» Przytrafiło mu się nieszczęście. Opowiedział, co mu się… … Słownik języka polskiego
przydarzać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, przydarzać sięa się, przydarzać sięają się {{/stl 8}}– przydarzyć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przydarzać sięrzy się {{/stl 8}}{{stl 7}} zdarzać się nieoczekiwanie, zachodzić niespodziewanie;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypadaćam, wypadaća, wypadaćają {{/stl 8}}– wypaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, wypadaćpadnę, wypadaćpadnie, wypadaćpadnij, wypadaćpadł, wypadaćpadła, wypadaćpadli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zachodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, zachodzićdzę, zachodzićdzi, zachodzićchodź {{/stl 8}}– zajść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, zachodzićjdę, zachodzićjdzie, zajdź, zaszedł, zaszła, zaszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napotykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, napotykaćam, napotykaća, napotykaćają, napotykaćany {{/stl 8}}– napotkać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spotkać kogoś lub coś przypadkowo; natykać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
